نسل چهارم نگهداری و تعمیرات

نسل چهارم نگهداری و تعمیرات فراتر از روش‌های سنتی مقابله با خرابی‌های تجهیزات است، بیشتر الزامات این نسل برپایه اطلاعات و نحوه جمع آوری و توزیع آن بنا شده است.

 

زمان‌های توقف تجهیزات (بواسطه کاهش نرخ تولید، افزایش هزینه های عملیات و تأثیرشان بر کیفیت خدمات به مشتریان) بر قدرت بهره‌وری تجهیزات و دارایی‌های فیزیکی اثر می‌گذارند. اثرات خرابیِ توقفِ تجهیزات با حرکت جهانی به سمت سیستم‌های تولید بهنگام بیشتر نمایان می‌شود، بدلیل اینکه با کاهش مواد و قطعات یدکی در انبارها، حتی یک خرابی کوچک در تجهیزات نیز ممکن است بر درآمد کلی یک سازمان تأثیر گذار باشد. در سال‌های اخیر مکانیزه کردن (Mechanization) و خودکارسازیِ تجهیزات (Automation) بدان معناست که قابلیت اطمینان و در دسترس بودن از موضوعات کلیدی بخش‌های مختلف از قبیل؛ بهداشت و درمان، پردازش اطلاعات، مخابرات، صنایع دریایی، صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، صنعت هسته‌ای،اکتشافات فضایی، اینترنت و شبکه‌های مشترک (ابر) است.

هرچه خودکارسازی (دستگاه‌های خودکار) بیشتر باشد به معنی آن است که خرابی دستگاه‌ها به‌طور روز افزون بر توانایی ما در حفظ استانداردهای کیفیت مطلوب تأثیر می‌گذارد. این موضوع به همان اندازه که بر استانداردهای تولید اثرگذار است، بر استانداردهای خدمات نیز اثر خواهد داشت. به عنوان مثال، خرابی‌های تجهیزات همانقدر که می‌تواند بر دستیابی به تلرانس‌های تعیین شده در یکپارچگی اطلاعات، امنیت مالی و ثبات دولت‌ها تأثیرگذار باشد بر روی سیستم تهویه مطبوع ساختمان‌ها و یا تأخیر در سیستم حمل و نقل نیز می‌تواند موثر باشد.

تعداد بیشتری از خرابی‌ها دارای پیامدهای ایمنی و محیط زیستی خواهند بود، و این درحالی است که استانداردهای این بخش‌ها به سرعت در حال ارتقاء و سخت‌گیری بیشتر هستند. در نقاط مختلف جهان، این نکته به جایی می‌رسد که سازمان‌ها یا باید مطابق با انتظارات ایمنی و محیط زیستی جامعه عمل کنند یا دست از کار بکشند. این موضوع باعث افزایش وابستگی ما به سلامت و تمامیت دارایی‌های فیزیکی است، مسأله ای که دیگر فراتر از هزینه مالی بوده و به ساده‌گی می‌تواند بر روی بقای سازمان تأثیر بگذارد.

همزمان با افزایش وابستگی‌ ما به دارایی‌های فیزیکی، هزینه‌های مالکیت و عملیات آنها نیز افزایش می‌یابد. برای تضمین بالاترین نرخ بازگشت سرمایه، باید بتوانیم تا زمان مورد نیاز بطور موثر از آنها استفاده کنیم.

درحال حاضر، هزینه نگهداری و تعمیرات، به عنوان بخشی از هزینه‌های مطلق و کلی سازمان‌ها همچنان در حال افزایش می‌باشد. در برخی از صنایع، هزینه‌های نگهداری و تعمیرات، دومین یا حتی بالاترین رتبه را در بین هزینه‌های عملیاتی دارد که همین عامل در 50 سال گذشته باعث شده کنترل و بهینه سازی اینگونه هزینه‌ها (هزینه‌های نگهداری و تعمیرات) در اولویت قرار گیرد.

برگرفته از کتاب؛  RCM3™: Risk-Based Reliability Centered Maintenance