سیستم مدیریت یکپارچگی دارایی‌ها (Asset Integrity Management System)

سیستم مدیریت یکپارچگی دارائیها (Asset Integrity Management System) عبارتست از عملکرد یک دارائی بصورت موثر و کارآمد (و البته با رعایت اصول ایمنی و بهداشت و محیط زیست و سایر رویه های مد نظر سازمان) در طول چرخه عمر آن دارائی. عمده تاکید این واژه روی چرخه عمر یک دارائی می باشد.

کارگروهی در مدیریت دارایی‌های فیزیکی

روش‌های غالب مورداستفاده توسط سازمانهایی که برای نتایج عالی تلاش می‌کنند، مبتنی بر کار گروهی هستند. یک دلیل ساده برای این امر وجود دارد: این رویکردهای انسانی به‌خوبی کار می‌کنند. 

1. نگهداری و تعمیرات مبتنی بر قابلیت اطمینان (RCM)
2. تجزیه‌وتحلیل ریشه علت خرابی (RCFA)
3. نگهداری و تعمیرات جامع بهره‌ور (TPM)و 
4. بهینه‌سازی نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه (PMO) 

همگی روش‌های مبتنی بر کار گروهی هستند که بر دارایی‌های فیزیکی تمرکز دارند. 

توسعه یک استراتژی مؤثر و سپس پیروی از آن نیز به شدت به کار گروهی در میان کارکنان نگهداشت، اپراتورهای تولید، امور مالی، منابع انسانی و زنجیره تأمین بستگی دارد.

داشتن چند مهارت، کارکنان نگهداشت را قادر به کار در گروه‌های کوچک و گاهی اوقات به تنهایی می‌کند.همچنین مدیریت کار نیاز به یک شکل کار گروهی دارد؛ زیرا عملیات و زنجیره تأمین هر دو نقش اساسی در این روند و هم‌راستا با نگهداری و تعمیرات دارند. مراقبت اولیه و 5S از یک رویکرد تیمی استفاده می‌کنند. اپراتورها می‌توانند وظایف نگهداری و تعمیرات ساده را انجام دهند و به پرسنل نگهدارنده هنگام انجام کارهای پیچیده‌تر بر روی سیستم‌هایی که خاموش شده‌اند، کمک کنند

گروه‌های کوچک‌تر به‌طورکلی بهره‌وری بیشتری خواهند داشت. در روش‌های مبتنی بر کارگروهی، برای نگهداری و تعمیرات از گروه‌های کوچک استفاده می‌کنند.

برگرفته از کتاب زمان دردسترس (UPTIME) - ویرایش سوم

مدیریت کار

شاید مهم‌ترین فرآیندی که پرسنل نگهداشت در یک سازمان، متعلق به خویش می‌دانند، مدیریت کار باشد. 

مدیریت کار شامل همه موارد موردنیاز برای انجام کار است. که با استراتژی‌های پیشگیرانه، پیش‌گویانه، کارآگاهی و کار تا خرابی شروع می‌شود. انجام کارها به شیوه‌ای مؤثر و کارآمد چیزی است که مدیریت کار ارائه می‌کنند. 

خطاهای انسانی در نگهداری و تعمیرات

در صنایع بخش اعظمی از خرابی تجهیزات به وسیله خطای انسانی رخ می دهد. 

اگر بخواهیم یک خطای انسانی را به عنوان یک دلیل مهم برای اینکه چرا یک خرابی کارکردی اتفاق افتاده مورد بررسی قرار دهیم، این موضوع را باید در قالب FMEA بررسی کرد.

خطای انسانی علت ریشه‌ای نیست. در واقع حالت خرابی، طراحی ضعیف است و خطای انسانی نتیجه ی یک اثر خرابی می باشد. که چاره آن غالبا مستلزم بازطراحی تجهیز است.

تقریبا هر خطای انسانی خرابی و یا مشکلی را درپی دارد. این خطاها در یکی از چهار دسته زیر قرار می گیرند.

1- فاکتوهای انسانی جسمی

2- فاکتورهای انسانی حسی

3- فاکتورهای فیزیولوژیکی

4- فاکتورهای روانشناختی

نسل چهارم نگهداری و تعمیرات

نسل چهارم نگهداری و تعمیرات فراتر از روش‌های سنتی مقابله با خرابی‌های تجهیزات است، بیشتر الزامات این نسل برپایه اطلاعات و نحوه جمع آوری و توزیع آن بنا شده است.